- English
-
ورود به سایت
-
جستجو
- سبد خرید
آیتمی وجود ندارد - فهرست
جستجو در:
دوره 3، شماره 2 - ( تابستان 1398 )
جلد 3 شماره 2 صفحات 84-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mortezayi M, Anjam-Rooz S. A Settlement Pattern Analyses of the Chāh-e Dād Khodā County, Qaleh Ganj District, the Jāzmuriyān Cultural Zone. Archeology 2019; 3 (2) :71-84
URL: http://archj.richt.ir/article-10-300-fa.html
URL: http://archj.richt.ir/article-10-300-fa.html
مرتضایی محمد، انجم روز سلمان. تحلیل استقرارهای بخش چاه دادخدا شهرستان قلعه گنج،
حوزۀ فرهنگی جازموریان. مجله باستان شناسی. 1398; 3 (2) :71-84
1- دانشیار پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری
2- کارشناس ارشد باستان شناسی دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس
2- کارشناس ارشد باستان شناسی دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (2319 مشاهده)
چاه دادخدا یکی از دو بخش شهرستان کنونی قلعه گنج در جنوبی ترین نقطۀ استان کرمان است و مجاورت این استان با استان های هرمزگان و سیستان و بلوچستان. نخستین فصل بررسی و شناسایی باستان شناختی شهرستان قلعه گنج در راستای تکمیل نقشۀ باستان شناسی کشور و با هدف روشن کردن وضعیت دوره بندی منطقه در ادوار گوناگون در بخش چاه دادخدا انجام شد. افزون بر اهداف یادشده، در پژوهش حاضر تلاش شد با تحلیل و تلفیق نتایج حاصل از این پژوهش، ارتباطات و برهم کنش های منطقه ای و فرامنطقه ای این منطقه را با نواحی مجاور مشخص کنیم.
طی بررسی ها چندین محوطه و اثر باستانی و تاریخی شناسایی و ثبت شد که به دوران پارینه سنگی (3 مورد)، هزارۀ پنجم ق م. (2 مورد)، هزارۀ چهارم ق م. (10مورد)، هزارۀ سوم ق م. (27 مورد)، دوران تاریخی (29 مورد)، دوران اسلامی (3 مورد) و سده های اخیر (2 مورد) تعلق دارند. در مقالۀ حاضر، با توجه به ریخت شناسی استقرار گاه ها، محوطه های شناسایی شده به هشت گونه تقسیم شده اند: محوطه های ترکیبی وسیع، گورستان های تاریخی، تپه های باستانی، محوطه های فلزگری، بناهای مذهبی، قلعه ها، سنگ نگاره ها و محوطه های باستانی با پراکندگی بسیار محدود مواد فرهنگی. محوطه های یادشده با توجه به نوع جغرافیای محل که عامل اصلی ریخت شناسی و روند شکل گیری آنهاست در دوناحیه قرار دارند: دشت و مناطق کوهپایه ای و کوهستانی.
با تحلیل نتایج اولیۀ بررسی و معدود بررسی های انجام شده در مناطق همجوار در پس کرانه های شمالی خلیج فارس، از محوطه های وسیع عصر مفرغ در کناره های رودهای فصلی محدوده بررسی می توان به مثابه پل ارتباطی بین حوزه فرهنگی جازموریان و سواحل شمالی خلیج فارس یاد کرد.
طی بررسی ها چندین محوطه و اثر باستانی و تاریخی شناسایی و ثبت شد که به دوران پارینه سنگی (3 مورد)، هزارۀ پنجم ق م. (2 مورد)، هزارۀ چهارم ق م. (10مورد)، هزارۀ سوم ق م. (27 مورد)، دوران تاریخی (29 مورد)، دوران اسلامی (3 مورد) و سده های اخیر (2 مورد) تعلق دارند. در مقالۀ حاضر، با توجه به ریخت شناسی استقرار گاه ها، محوطه های شناسایی شده به هشت گونه تقسیم شده اند: محوطه های ترکیبی وسیع، گورستان های تاریخی، تپه های باستانی، محوطه های فلزگری، بناهای مذهبی، قلعه ها، سنگ نگاره ها و محوطه های باستانی با پراکندگی بسیار محدود مواد فرهنگی. محوطه های یادشده با توجه به نوع جغرافیای محل که عامل اصلی ریخت شناسی و روند شکل گیری آنهاست در دوناحیه قرار دارند: دشت و مناطق کوهپایه ای و کوهستانی.
با تحلیل نتایج اولیۀ بررسی و معدود بررسی های انجام شده در مناطق همجوار در پس کرانه های شمالی خلیج فارس، از محوطه های وسیع عصر مفرغ در کناره های رودهای فصلی محدوده بررسی می توان به مثابه پل ارتباطی بین حوزه فرهنگی جازموریان و سواحل شمالی خلیج فارس یاد کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
اموال فرهنگی
دریافت: 1399/4/14 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1398/10/10
دریافت: 1399/4/14 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1398/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |